miércoles, 4 de junio de 2008

SONO PROMOSSA!


O lo que es lo mismo: he aprobado mi último año en la Escuela Oficial de Idiomas.

Penso che un sogno così non ritorne mai più...
Supongo que eso es lo que quería, pero antes de que empieze la melancolía a hacer de las suyas en forma de ¿y ahora qué?

Mi dipingevo le mani e la faccia di blu...
lo que en este momento de verdad me apetece es cerrar los ojos, abrir los brazos

mentre il mondo pian piano spariva lontano laggiù...
y dejarme llevar hasta el cielo infinito (Clic)

21 comentarios:

El Doctor dijo...

Enhorabuena.Y a mí que tan mal se me dá eso de los idiomas.

Besos diablillo.

Anónimo dijo...

Parabéns por obter a titulación. E agora que vai ter máis tempo libre, podía dedicalo a aprender italiano.

(É brincadeira, por suposto. Pero, aínda que non é o seu caso, non me negará que, ás veces, calquera relación entre a profundiade dos coñecementos dos titulados e a titulación é mera coincidencia)

Parabéns outravolta.

Lula Fortune dijo...

FRANCISCO: en cuestión de lenguas, lo importante es practicar ;)
(Cuánto tiempo sin vete por aquí!)
Besos malévolos.

API: xa o vou pillando...é vostede un pouco "vinagre" non cre? A postura do cínico fainos coller,sen dubida, un halo de intelixencia. Prefiro a doce ignorancia do que ainda ten ilusións, do que ainda cre que se poden aprender cousas nas Escolas (ainda que sexan de idiomas).
Biquiños inocentes e disfrute un pouco da vida, home.

Anónimo dijo...

Muchísimas felicidades, Luliña.

Estaba tan seguro de que aprobarías como lo estoy ahora de que la temida fase de "y ahora qué?" va a resultar cortísima y enriquecedora. Y sabrás elegir bien.

Muchos besos de enhorabuena.

desconvencida dijo...

Enhorabuena Lula... a mi que siempre me han gustado los idiomas, pero que por una cosa o por otra no he pasado de dominar (y ahora olvidar bastante) el inglés y chapurrear algo de francés me produce admiración la gente que conoce otros idiomas distintos...

desconvencida dijo...

Aunque... bien pensado, ¡nunca es tarde para aprender! :)

Álvaro dijo...

¡Enhorabuena!

¿Ahora piensas cobrarme más caras las clases particulares?

Anónimo dijo...

Que sabe moito e ben italiano xaora que é incuestionable e eu son o primeiro en celebralo, dígollo de verdade. Non se me enfade, que xa dixen que era unha brincadeira (ou broma). Felicítoa de novo e as veces que faga falla. Non lle quería amargar a festa. Descúlpeme.

Con todo, un pouco vinagre si que son ás veces. Pero o que quería significar é que, alén dos títulos, sempre queda moito por aprender (o cal é unha obviedade) e, sobre todo, que o sistema educativo en xeral deixa moito que desexar (alén do caso concreto da súa escola, que descoñezo). Claro que sempre hai quen o aproveita moito, pero coido que predomina o caso contrario. Non era máis ca iso. Quizais estaba fóra de lugar saír da tónica común dos simples parabéns. Reitero as miñas desculpas e os meus parabéns. Que o disfrute plenamente. Unha aperta.

MK dijo...

Brava!.
Ahora a por el tagalo, mi niña !

Lula Fortune dijo...

CARRASCUS: seguro que algo encontraré...je, je.

DESCON: por supuesto que no, lo único que hay que tener son ganas (y algo de masoquismo). Besitos aplicados.

TRENTI: ya sabes que si tú me dices "ven", lo dejo todo...Baci.

API: non se disiculpe, home que ademáis de italiano, ainda sei un chisquiño de galego para entender o que é unha brincadeira
(o scherzo). Eu o dicía por vostede, porque ás veces senta ben disfrutar das cousas sen máis. E se algo ten aprender unha língua é darse conta da de cousas que quedan por saber. Come ben dicía, é unha ovbiedade.
Boas noites, atá mañán.

Lula Fortune dijo...

MK: si es bajito y se deja...

la rata bastarda dijo...

....POR FIIINNNNNN!!!!!! ahora volverás a ser tu otra vez???? o es que tanto tiempo estudiando ya no sabras ir de "tienditas"???
jjjj

Enhorabuena picolissima (o como se escriba)

Ciao bella.

Anónimo dijo...

Por min non se preocupe, Lula. Sorprenderíase de cómo disfruto das cousas máis sinxelas.

Un saúdo.

Paco Becerro dijo...

Enhorabuena LULA.
Y ahora... cuando era que venías por los Madriles a ese teatro...

Un apretón fuerte

Mad Hatter dijo...

¡Enhorabuena Lula! Te lo mereces, si es que tú sabes mucho. Y cuidado con el "síndrome post-exámenes" o "post-oposición", aunque eres muy fuerte y alegre para preocuparte por esas mindongadas.
Un abrazo.

Lula Fortune dijo...

RATA: eso nunca se olvida, y estudiando italiano menos. Aprendes a decir a los dependientes: "Voglio quelle scarpe di Ferragamo che sono in vitrina" (Quiero esos zapatos de ferragamo que están en el escaparate). Besos con estilo.

API: cómo non me vou preocupar por vostede? e si non lle fago caso e perde ese puntito vinagre que tanto xogo da?
Tamén estou scherzando (bromeando)... Un biquiño.

FUTBLO: pues no sé nada todavía, pero en cuanto haya algo en firme, te llamo, of course. Besos lúlicos.

MAD:como diría Escarlata O'Hara: "ya me preocuparé mañana".
Besos riojanos.

el otro amante dijo...

Complimenti e auguri, sei una grande, Lula!
Un abbraccio

Capri c'est fini dijo...

Enhorabuenaaaaaaaa

Lula Fortune dijo...

Ay! que me pongo colorá!!

atikus dijo...

Felicidades!!!!

nos seguiras hablando en castellano???

Anónimo dijo...

Certo, mio caro...